Το δικό μου "Οικολογικό Παραμύθι"

Child and Moon

Αρκετά χρόνια πριν, γύρω στο 1982, ούσα μαθήτρια γυμνασίου, επισκέφθηκα για πρώτη φορά τη Γερμανία.

Μεταξύ άλλων, πολλών και διαφόρων, ιδιαίτερα θετική εντύπωση μου έκανε η οικολογική τους διάθεση!

Έννοια σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα, την εποχή εκείνη!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της “οικολογικής μας άγνοιας”, αποτελεί η συμβουλή της αδερφής μου (πρωτοετής τότε σε πολυτεχνείο της Γερμανίας), η οποία μου σύστησε, να μη διανοηθώ να πετάξω οτιδήποτε κάτω στο δρόμο (κοινή συνήθεια στην Ελλάδα τότε), γιατί υπήρχε περίπτωση να καταλήξω στην αστυνομία και να χρειαστεί να πληρώσουμε τσουχτερό πρόστιμο!

Τι σημαίνει αυτό; Ότι στη χώρα μας, στην οικογένειά μας δεν είχε καλλιεργηθεί, αυτό που ονομάζεται “οικολογική συνείδηση”. Στην Ελλάδα ακόμη και σήμερα η “οικολογική συνείδηση” δεν είναι στο επίπεδο που αρμόζει. Εν μέρει φυσιολογικό, γιατί ο όρος της είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κουλτούρα μιας κοινωνίας.

Όμως τα τελευταία χρόνια, εργαζόμενη στο χώρο παροχής υπηρεσιών και δη στο χώρο των πωλήσεων, επισκέπτομαι καθημερινά εταιρίες και συνειδητοποιώ ότι πολλές από αυτές συμπεριφέρονται οικολογικά, προσπαθώντας να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής μας.

Οι οικολογικές ενέργειες είναι απλές και απόλυτα σύμφωνες με την κοινή λογική. Απλά λοιπόν, πρέπει να υπενθυμίσουμε και να θυμηθούμε ότι:

  • Ρυθμίζουμε τον υπολογιστή μας να πέφτει σε hibernate μετά από 20 λεπτά μη λειτουργίας, μειώνοντας τα ενεργειακά έξοδα και τις εκπομπές άνθρακα.
  • Δεν ξεχνάμε να κλείσουμε τον θερμοστάτη. Κατά τη διάρκεια του ωραρίου εργασίας, τον ρυθμίζουμε σε μια φυσιολογική, μεσαία θερμοκρασία.
  • Κλείνουμε τις πόρτες των γραφείων και των meeting rooms που δεν χρησιμοποιούνται για να μην χάνεται άσκοπα η θέρμανση ή η ψύξη.
  • Κλείνουμε τα φώτα και βγάζουμε από την πρίζα οποιαδήποτε συσκευή δεν χρησιμοποιείται στα ανεκμετάλλευτα γραφεία.
  • Εφόσον το μηχάνημα του φαξ, τυπικά, είναι πάντα ενεργό, βεβαιωνόμαστε ότι είναι ρυθμισμένο σε sleep mode όταν δεν χρησιμοποιείται.
  • Χρησιμοποιούμε και τις δύο πλευρές του χαρτιού. Οι περισσότεροι εκτυπωτές έχουν αυτή τη δυνατότητα, αλλά αν όχι, ας σκεφτούμε μήπως θα πρέπει να αγοράσουμε καινούργιο. Εκτυπώνοντας και από τις δύο πλευρές του χαρτιού εξοικονομείται χρόνος, χρήματα και χώρος, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται και το αποτύπωμα του άνθρακα.
  • Αξιοποιούμε τα λάθος εκτυπωμένα χαρτιά ως πρόχειρα για σημειώσεις.
  • Ανακυκλώνουμε τον παλιό εκτυπωτή, τις κασέτες γραφίτη και γενικά τις χαλασμένες ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές.
  • Μοιραζόμαστε το αυτοκίνητό μας για μια κοινή διαδρομή, ή χρησιμοποιούμε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ή το ποδήλατό, ή μπορούμε ακόμα και να περπατήσουμε. Εκτός από τα πλεονεκτήματα για το περιβάλλον, με αυτές τις μεθόδους γυμναζόμαστε και αποφεύγουμε το άγχος και την απομόνωση.
  • Επωφελούμαστε από την τηλεργασία. Αν υφίσταται η δυνατότητα αυτή, έστω και μια φορά την εβδομάδα, θα μειωθεί η ποσότητα ενέργειας που καταναλώνεται κατά την εργασία και οι εκπομπές άνθρακα από το όχημά μας. Ο μέσος εργαζόμενος ξοδεύει 47 ώρες ετησίως για τη μετακίνηση από και προς την εργασία του κατά τη διάρκεια της κυκλοφορίας σε ώρες αιχμής. Δηλαδή, 23 δισεκατομμύρια γαλόνια αερίου σπαταλούνται στην κυκλοφορία κάθε χρόνο! Επιπρόσθετα, υπάρχουν τρόποι για να κάνουμε το αυτοκίνητό μας “πράσινο”.
  • Αποστέλλουμε και διαχειριζόμαστε αρχεία ηλεκτρονικά. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η άσκοπη εκτύπωση. Ας το σκεφτούμε καλύτερα πριν πατήσουμε το PRINT.
  • Αγοράζουμε ανακυκλωμένο χαρτί με υψηλή περιεκτικότητα και χαμηλή ή καθόλου χλωρίωση.
  • Χρησιμοποιούμε επαναχρησιμοποιούμενα δοχεία και σκεύη για το γεύμα μας, αντί για μεμονωμένα πακέτα.
  • Η δική μας κούπα καφέ και το δικό μας ποτήρι για νερό, οδηγεί στη μείωση κατανάλωσης χάρτινων ή πλαστικών ποτηριών.
  • Χρησιμοποιούμε μη τοξικά προϊόντα για τον καθαρισμό του γραφείου.
  • Κάνουμε πιο ζωντανό το χώρο μας με ένα καταπράσινο φυτό, γνωρίζοντας ότι θα μειώσει τη μολυσμένη ατμόσφαιρα.

Παρόλα αυτά, η καραμέλα που έχουμε όλοι, είναι γνωστή: “κοίτα τι κάνουν οι άλλοι γύρω”….. “Eγώ θα σώσω το περιβάλλον”; Πόσοι από μας, ασυνείδητα ή όχι, εξακολουθούμε καθημερινά να ρυπαίνουμε το περιβάλλον, χρησιμοποιώντας αλόγιστα spray, οχήματα μεταφοράς, υπερκατανάλωση, air-condition, χαρτιά, τσίχλες ή γόπες που πετάμε κάτω, πλαστικά ποτήρια και μπουκαλάκια νερού; Ο κατάλογος είναι ατελείωτος και δυστυχώς τα παραπάνω, τα βλέπουμε όπου κι αν σταθούμε.

Είναι εμφανές ότι η αντίληψη που έχει ο καθένας για την οικολογία, έχει να κάνει με στοιχεία του χαρακτήρα του, αφού η προσωπικότητα μας καθορίζει τελικά τις πράξεις, τις σκέψεις και τα αισθήματα μας, σε συνάρτηση με τις εκάστοτε καταστάσεις που βιώνουμε.

Μια καλή αρχή βελτίωσης για όλους, είναι η συνειδητοποίηση ότι η σωστή και ευσυνείδητη οικολογική συμπεριφορά ξεκινάει από την καθημερινότητα, δηλαδή από το σπίτι. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε να ενεργούμε ως “εθελοντές”.

Νοικοκυριό, δίχως “οικολογική συνείδηση”, πλέον δεν πρέπει να νοείται. Η οικολογική συνείδηση φαίνεται από τον τρόπο που καταναλώνουμε το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, μέχρι από το ποια σκουπίδια “βγαίνουν” από το σπίτι μας, αλλά επίσης και από την μείωση στην αλόγιστη χρήση βλαβερών συσκευών/υλικών. Για αυτό, πρωτίστως, θα πρέπει να βελτιώσουμε σε προσωπικό επίπεδο τη δική μας συνεισφορά σε όρους: Ανακύκλωσης, Εξοικονόμησης Ενέργειας, Εξοικονόμησης Φυσικών Πόρων και Αποφυγής Βλαβερών Δραστηριοτήτων για το Περιβάλλον.

Ο πιο ασφαλής δρόμος απόκτησης οικολογικής συνείδησης είναι μέσω της παιδείας, μέσω της μάθησης και του παραδείγματος, που προσφέρουμε στα παιδιά μας από μικρή ηλικία. Τουλάχιστον επιτακτική, αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο η ανάγκη για μύηση και ουσιαστική ευαισθητοποίηση του παιδιού, όσον αφορά στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και στη διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης. Καλύτερα αποτελέσματα για το ζητούμενο θα υπάρξουν αν το παιδί, πέραν της έμφυτης αγάπης που τρέφει για τη φύση (φυσιολατρία) και το ζωικό της κόσμο από την προσχολική ηλικία, έχει ευαισθησία αλλά και τις απαραίτητες γνώσεις. Τις όποιες γνώσεις μπορεί και επιβάλλεται να έχει ένα παιδί και πρέπει να του τις παρέχει πρωτίστως η οικογένεια.

Η απόκτηση “οικολογικής συνείδησης” μας κάνει μέρος της λύσης του προβλήματος. Μέσω της ανάπτυξής της μπορούμε όλοι να βάλουμε ένα λιθαράκι στην ίδια την ανθρωπότητα. Και ίσως το παράδειγμά μας, βοηθήσει τα παιδιά μας ή κάποιο άλλο παιδί στην ανάπτυξη της δικής του “οικολογικής συνείδησης” είναι τόσο απαραίτητη σε όλους μας. Το μέλλον της φύσης, ανήκει στο μέλλον των παιδιών μας, επειδή το αύριο είναι ήδη εδώ!

Άννα Μήτρου
Υπεύθυνη Ανάπτυξης Πωλήσεων
Imagin Facility Management